Een plaat ijzer, vlak als een muntstuk, ligt voor een grote hydraulische pers en mijn snijbrander. Het is als het blok marmer van de beeldhouwer, als het lege witte doek van een schilder.
Ik zie een kruipende, diep bedroefde vrouw voor me, haar handen in wanhoop naar voren uitgestrekt. Ik steek de snijbrander aan , vonken vliegen in het rond. Ik volg nauwkeurig de uitgetekende krijtlijn op het staal. Mijn fantasie gaat langzaam over in de werkelijkheid.
Ik wil een heftige emotie zien in het harde staal. En wat is heftiger dan angst?
Pijnlijk, maar o zo krachtig om te verbeelden…
Ik heb mijn leermeester voor dit werk ‘ontmoet’ in een museum in Duisburg. Die emotie in zijn beelden wil ik ook laten zien. Geduldig werk ik naar mijn eindresultaat. Ik boetseer met de smeedhamer en schilder met mijn snijbrander.
Een beeldhouwer ontsluit zijn beeld uit een steen. Ik trek deze ontroostbare vrouw met hitte en kracht uit een vlakke plaat staal naar de derde dimensie. Langzaam kruipt zij omhoog het leven in.
Aan het einde van de dag heeft zij gewonnen van het ijzer. Mijn energie, mijn bloed, zweet en tranen zijn het beeld geworden: die Untröstliche.
This is a unique website which will require a more modern browser to work!
